Bir cholning uch og'li bor ekan. Kunlarning birida chol og'illarini saxarmardondan uyg'otibdi.
- Qandaydir yaramas sigirimizni og'irlab ketibdi!
Kichik og'il (kozlarini ishqalab):
- Yaramas bo'lsa, demak bo'yi pakana bo'lishi kerak!
O'rtancha og'il (esnagancha):
- Pakana bo'lsa, demak qo'shni qishloq Olaqong'irdan!
To'ng'ich og'il (kerishib):
- Olaqong'irdan bo'lsa, demak og'ri - Toshmat g'ilay!
Uch og'il va ota Olaqong'irga borib, Toshmat g'ilayni ushlab, sigirni talab qila boshlashibdi. Toshmat g'ilay esa sigirni og'irlamaganini aytibdi. Ota-bolalar Toshmat g'ilayni qozi huzuriga sudrashibdi:
- Sigirimizni og'irlagan, So'ksak xam, tepsak xam qaytarmayapti!
Qozi aka-ukalardan so'rabdi:
- Nega sigirlaringni aynan shu odam og'irlagan, deb o'ylayapsizlar?
- Sigirimizni yaramas og'irlagan, yaramas odam pakana boladi, pakanalar esa Olaqong'irda, Olaqong'irlik bo'lsa Toshmat g'ilaydan boshqa odam bo'lmaydi, - javob qilishibdi aka-ukalar!
- Iye, mantiqlaring juda qizik-ku?! - debdi qozi va qutiga allanimani yashirib, aka-ukalardan so'rabdi: - Manavi qutida nima bor?
- Quti kvadratsimon ekan, - debdi ota.
- Demak, uning ichidagi narsa yumaloq, - debdi kenja.
- Yumaloq bolsa, rangi albatta zarg'aldoq, - debdi ortancha.
- Zarg'aldoqmi, demak, u - apelsin, - debdi tong'ich.
Qozi ko'zlari olaygancha qutidan apelsinni olar ekan, Toshmat g'ilayga o'shqiribdi:
- Qaytar sigirni, yaramas!!!
